Jan Maksymiuk wspomina pierwsze Basowiszcza:
"Натуральна, усе тады ў БАСе зусім свабодна гаварылі па-падляску. Але вазьмі ты і скажы са сцэны па-падляску, калі пад сцэнай кучы савецкіх суродзічаў, якія толькі што навучыліся гаварыць на літаратурнай і думалі, што на Беласточчыне на ёй гавораць усе, так бы мовіць, спакон веку... А мы яе ж таксама вывучылі зусім нядаўна. Так што прыйшлося гаварыць мне, хоць у мяне ўжо было двое малалетніх хлапцоў, якім трэба было зарабляць грошы на абутак і вопратку, а не прапіваць нішчымныя журналісцкія заробкі з рокерамі і рокеркамі (гэта, відаць, нейкая рэмінісцэнцыя з тагачасных сямейных маналёгаў мае жонкі — яна, дарэчы, пакінула нашых хлапцоў пад апекай бабці ў Бельску і таксама прыперлася на „Басовішча”). На сцэне я выступаў у пінжаку свайго брата і амэрыканскіх ботах, пазычаных ад аднаго сьвежасьпечанага капіталіста."
http://www.svaboda.org/content/Transcript/1184680.html
No comments:
Post a Comment